Daarheen, en weer terug!

Via Mount Somers reden we naar het oosten. Het weer was gelukkig opgeknapt, zodat we een mooi uitzicht hadden op de nu witbesneeuwde bergen. We maakten nog een paar mooie wandelingen, onder andere in de Rakaia Gorge. Het water is daar ook weer zo ongelooflijk blauw! Het is alsof ze er een zakje verf door hebben gegooid.

De laatste dagen in Nieuw Zeeland brachten we door in Christchurch. We hadden een camping aan de rand van de stad en (alweer) met de bus kon je naar het centrum.

De gevolgen van de twee aardbevingen van 2011 zijn nog heel duidelijk zichtbaar. Het is alsof er een bom is gevallen. Monumentale gebouwen, half ingestort of afgesloten wegens instortingsgevaar. Vooral de verwoeste kathedraal is schokkend om te zien.

Voor de restauratie is veel geld nodig en er zijn allerlei acties gaande om dat bij elkaar te krijgen. Toch is Christchurch een bijzondere stad. Je merkt dat de mensen samen bezig zijn met de wederopbouw. Je voelt nog echt de pioniersmentaliteit: de mensen zitten niet bij de pakken neer, maar ze gaan ervoor.

Ook voor de toeristen is gezorgd: er rijdt een oud trammetje waarmee je een rondrit door de stad kunt maken. We bezochten de botanische tuin, het mooie museum en het Quake memorial.

En toen ging het allemaal opeens heel snel...

Zaterdag was het tijd om de camper weer in te leveren. We namen afscheid van ons huisje op wielen en brachten de laatste nacht door in een hotel in het centrum van Christchurch.

Zondag vlogen we naar Hong Kong. Door slecht weer hadden we vertraging en zo kwamen we pas diep in de nacht aan.

Dat was nog even een heel gedoe, want de Octopuskaart van Hans bleek te weinig tegoed te hebben. Daardoor kon hij niet door het poortje van de metro. En de automaat om op te waarderen was buiten werking. Gelukkig vond hij nog ergens een man die ons kon helpen met opwaarderen. Daarna het hotel zoeken. Lopend, want er was geen pendelbus of taxi te bekennen. En dat met die zware koffers.

Gelukkig vonden we het hotel snel en konden we eindelijk lekker gaan slapen op de 22e verdieping.

Het hotel stond midden in de ‘gedroogde vis’- buurt. Een paar duizend winkeltjes die allemaal hetzelfde verkopen. Dingen als zeekomkommers, zee-egels, alle denkbare onderdelen van vissen, zeesterren, haaievinnen (verschrikkelijk). Alles gedroogd. Wat ze er allemaal mee doen? Opeten waarschijnlijk….

De volgende dag was het zowaar zonnig weer en zo zagen we de stad ook eens in het licht. Het zag er meteen veel mooier uit!

We maakten nog wat uitstapjes, naar het vissersplaatsje Stanley, naar het Hong Kong Park en het Waterfront. Daar is elke avond om 20.00 uur een prachtige lichtshow. Nu helemaal in het teken van de Kerst. En we maakten een tochtje met de Star Ferry door de haven.

En toen was het toch echt tijd om naar huis te gaan. Met een pendelbusje reden we naar het centraal station. De chauffeur was een ware kamikazipiloot. Hij reed als een gek en ontweek ternauwernood trams, in- en uitladende handelaren, brommers, bussen en voetgangers. Bij rode stoplichten stond hij bovenop de rem om daarna weer als een idioot op te trekken.

Als door een wonder overleefden we ook dat en toen konden we met de Airportexpress naar het vliegveld.

De vlucht verliep heel voorspoedig. We hebben zelfs wat kunnen slapen.

En zo kwamen we gistermorgen om 6.30 uur aan op Schiphol. Marjolein was er al om ons op te halen. Wat heerlijk om opgehaald te worden. We waren er nu wel klaar mee! Na een kop koffie reden we naar IJsselstein.

Het was mooi geweest. We waren weer thuis.

De reis naar Nieuw Zeeland was voorbij!